نقش مواد ضد عفونی کننده در پرورش آبزیان زینتی

به‌طور کلی ضدعفونی، شامل مجموعه عملیاتی لست که با هدف نابودی میگروارگانیسم‌های محیطی و.کلیه عوامل بیماری‌زا صورت می‌گیرد. ضدعفونی باید باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و انگل‌های محیطی را به حدی برساند که تأثیر نامطلوب آن‌ها روی سلامت ماهیان به حداقل یرسد. ضدعفونی‌کننده‌ها عموما در مدت کمی (طی چند دقیقه) اثر کرده و باکتری‌ها و حتی برخی موارد ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها را نیز می‌کشند. برخی از مواد ضدعفونی‌کننده از جمله: پرمنگنات پتاسیم، فنول‌ها، مالاشیت سبز، متیلن آبی، سورفکتانت‌ها، کلرید سدیم، هالو‍ژن‌ها، آلدهیدها، کوزول، اوزون، گوگرد، آب اکسیژنه، قلیاها، ویرکن‌اس، فلزات سنگین، الکل‌ها، پراستیک اسید، آب الکترولیزشده اسیدی، نانهونقره، نانوسید و اشعه فرابنفش می‌باشد. ضدعفونی‌کننده‌های خاصی که برای ضدعفونی سطوح بدن حیوانات و انسان به‌کار می‌روند، آنتی‌سپتیک خوانده می‌شوند. ضدعفونی کننده‌ها معمولا به یکی از روش‌های دهیدراتاسیون و خشک کردن میکروارگانیسم مثل: حرارت، ایجاد لایه ضخیم کننده در سطح میکروارگانیسم، اثر بر نفوذپذیری غشاء پلاسمایی سلول باخاصیت سورفاکتنت، اثر تخریب بر پروتئین‌های داخلی به‌خصوص آنزیم‌ها و تغییر شرایط فیزیکی بر میکروارگانیسم‌ها اثر می‌کنند. امروزه علاوه بر بیماری‌های عفونی، باقیمانده‌های سموم کشاورزی، داروهای دام‌پزشکی، مواد آلی و غیرآلی در آبزیان از چالش‌های مطرح بوده و ضروری‌ است که تولیدات شیلاتی از دو نظر اقتصادی و بهداشتی مورد نظر قرار گیرند. ضدعفونی و گندزدایی در ماهیان نه تنها از نقطه نظر پیشگیری از بروز مشکلات بهداشتی ضروری می‌باشد، بلکه باعث افزایش بهره‌وری و ارتقاء کیفیت تولیدات می‌گردد.